راه رسيدن به رسايي و كمال
براي رسيدن به درجه رسايي و كمال و برخورداري از جاودانگي و فروغ و روشنايي فردوس، اشوزرتشت در گاتها مراحلي تعيين فرموده و هر كدام از آنها را به گونه‌اي شرح داده و توصيف كرده‌است. به‌طوري كه در بند اول هات 30 براي درك خوشبختي و بهره‌مندشدن از رسايي را چهار نكته دانسته‌است كه پس از ذكر ترجمه متن اين بند به شرح آنها خواهيم پرداخت. در بند اول از هات 30 چنين آمده‌است:
(اينك براي جويندگان حقيقت و مردم دانا از اين دو پديده بزرگ سخن خواهم گفت و روش ستايش خداوند جان و خرد و نيايش وهومن يا منش پاك را بيان خواهم‌كرد، همچنين از دانش خدايي و آيين راستي اشا گفت‌وگو خواهم‌كرد تا با برخورداري از رسايي، نور حقيقت را دريابيد و از نعمت فردوس بهره‌مند شويد!
به‌طوري كه خوانندگان گرامي ملاحظه خواهند‌فرمود، اشوزرتشت لازمه برخورداري از رسايي و بهشت را آگاهي كامل از دو نيروي متضاد سپنتامينو و انگره‌مينو دانسته‌است. در اين بند مي‌بينيم چگونه پيغمبر آريايي خطاب به جمعيتي كه براي شنيدن سخنان او به گردش حلقه زده‌اند مي‌فرمايد:
امروز مي‌خواهم بر جويندگان حقيقت و پژوهشگران و روشن‌بينان درباره دو پديده بزرگ يا دو نيروي ضدين خير و شر كه زاييده انديشه خود بشر است، سخن بگويم و حقايقي را روشن سازم.
همچنين درباره طرز ستايش و پرستش پروردگار را كه بايد با خلوص نيت و ايمان كامل و نيايش و بزرگداشت وهومن يعني افكار بزرگ و انديشه‌هاي پاك كه مايه سعادت و خير و بركت و پيشرفت و آباداني جهان‌اند انجام شود، آگاه سازم. همچنين راه تحصيل دانش الهي و واقعي را كه جز در پرتو اشا يعني راستي و پاكي و از خودگذشتگي ميسر نمي‌شود، به شما نشان دهم). منظور آن وخشور از دانش الهي و واقعي نيز دانشي است كه در راه سود اجتماع و آباداني كشور و پيشرفت ملت به كار برده‌شود. دانشي است كه خالي از حب و بغض و منافع فردي و شخصي باشد. دانش واقعي آن نيست كه براي نابودي بشر به كار برده‌شود، به‌طور مسلم اين دانش هنگامي به سود اجتماع و مفيد خواهد‌بود كه صاحب آن اصل راستي و درستي و پاكي و طهارت را رعايت كند.
شخصي كه داراي افكاري پليد و ناشايسته باشد، بديهي است معلومات و اطلاعات خود را به ضرر جامعه و تنها به نفع خود به كار خواهدبرد.
پس دانش الهي و واقعي مبناي آن بر راستي و پاكي و از خودگذشتگي و محبت به همنوع قرار گرفته‌است و مي‌تواند انسان را به درجه كمال برساند.
بنابراين با توجه به مفاد اين بند مي‌توان برخورداري از رسايي و رسيدن به بهشت خرم و پرفروغ را به‌طور خلاصه و به شرح زير بيان كرد:
1-آگاهي كامل داشتن و مومن بودن به دو اصل نيك و بد و مثبت و منفي و مبارزه هميشگي اين دو اصل ضدين با يكديگر؛
2-ستايش هستي بخش دانا از روي خلوص نيت و صدق و صفا و ايمان و توكل داشتن به مبدأ كل از روي مهر و محبت و نه از روي ترس و اجبار؛
3-پرورش فروزه وهومن يا انديشه پاك و عقل و خرد و استعداد ذاتي و تسلط‌يافتن بر وسوسه‌هاي شيطاني و افكار ناشايست و پليد؛
4- كسب دانش واقعي از طريق راستي و پاكي و پارسايي و پرهيزكاري.
نوشته: موبد فيروز آذرگشسب