یک ماه پیش بود که زنده یاد جمشید فروغی  از این جهان درگذشت.
پیکرش را بدرقه کردیم و به خاک سپردیم، اما نام و یادش همچنان به نیکی هست و همچنان خواهد بود.
مهندس فروغی از جمله کسانی بود که هر کاری که می‌توانست برای همکیشانش بکند دریغی نداشت و از آن مهم‌تر این که دنبال نام و نانی هم نبود. 
 از سال‌های پیش همواره در کنار انجمن‌های زرتشتی و به ویژه انجمن زرتشتیان تهران بود و هرگاه کاری که در حیطه ی تخصصی او بود،  درخواست می‌کردند بی مزد و منت می‌پذیرفت و با تمام توانی که داشت تلاش می‌کرد که آن را با بهترین کیفیت اجرا کند.
مهندس جمشید فروغی یک نمونه و یک الگو از دهشمندان بی ادعایی بود که افزون بر مسائل مالی از وقت و تخصص خود برای جماعت اختصاص داد و همین او را یکی از کمیاب مردانی کرد که در دوران معاصر، جماعت زرتشتی به خود دیده‌اند.
از دیگر ویژگی‌های این انسان شریف و زرتشتی راستین، اخلاق مداری و افتادگی و روی خندانش بود. 
ویژگی‌هایی که کمتر احتمال دارد در یک شخص جمع شود. و ما چقدر خوش شانس بودیم که با کسی هم دوره بودیم که این ویژگی‌ها را  در خود داشت و ما نیز از این ویژگی‌هایش بهره بردیم. 
و چقدر بد شانس بودیم که بیش از این نتوانستیم از این دهشمند و متخصص گران مایه بهره ببریم! 
روانش در سرای نور و سرود در آرامش باشد و یادش تا دیر و دور به نیکی در اندیشه‌های ما بماند! 

روابط عمومی انجمن زرتشتیان تهران